در پیج اینستاگرامی تئاتر هرمزگان چندی پیش مطلبی را خواندم تحت عنوان جشنواره ٣۵تئاتر هرمزگان و غیبت هنرمندان مطرح، نخ نمایی و غرض ورزی و نگاه کم عمق در این مطلب را کنار میگذارم سوال اینجاست ایا کی هنرمند و کسی که خود را صاحب ادب فرهنگ هنر و ایده میداند با چنین لحن و ادبیاتی به هنرمندان دیگر توهین و جسارت میکیند نمیدانم که حب و بغض و بازی های کودکانه و برخی عزیزان در تاتر هرمزگان کی و کجا تمام خواهد شد تاتر اینقدر پیچ و تاب و صفحه سازی ندارد مرد میدان باش بر صحنه باش همانقدر که به نکته نظرات شما احترام میگذارند احترام بگذارید
حسین کریمی یونس دهقانی رضا جوشعار مصیب داوری جعفر قاسمی محمد سلیمی داوود رمضان زاده شیما اکبری سعید حسن زاده سمیه زارعی رضا دریایی موسی کریمی سعید موحدی فریده سلمانی شیوا قاسمی حبیب ناصری ابوالقاسم احدیان ایوب رحیمی رضا بهنامی و خیلی دیگر از هنرمندان که اسمشان از قلم افتاده و پشت خیلی از کارهای این دوره هستند سبحانی سالاری و….ایا سینه سوخته ،مطرح ،شاخص واثر گذار نیستند ؟تا کی بیرون گود نشستن و تز دادن و ژست روشنفکر گرفتن روشنی در فکر ادمی زمان اتفاق می افتد که گفتار و کردارش در راستای ارتقا و خود سازی و خود شناسی خودش باشد هنر رسم فرزانگی وارستگی معرفت و محبت أست که کلام نافذ و صحنه شیدای هنرمندان از هزار منبر فراتر أست همه این عزیزان در راستای جشنواره ٣۵هستند از داور گرفته تا طراح وبازیگر نویسنده و کارگردان و ریس انجمن کمی منصف و اگاه و با تدبیر باشیم برای جلب توجه میشود هنرمندانه ایفای نقش کرد و منزلت خود را حفظ کرد و جسارت توهینی به احدی نکرد میدان هنر جای لایی کشیدن و هوار کشیدنهای درونی و پوچ نیست و هر سختی را تحت عنوان خبر و اطلاع رسانی منتشر نکنیم معتقدم هر کس وسط میدان هست و در هر شرایطی هنر برایش ارزشمند أست به قول دوستی ما خیلی حرف ها رو می زنیم اما مال اون حرفا نیستیم کی سال که شرف بر دار بود و هی ماله برای شرف و بی شرف کشیدند خود و منیت را کنار گذاشتن تجلی هنرمند واقعی أست منیت سوزنده تر از آتش ریشه را میسوزاند و خشک میکیند به امید راستی درستی دوستی و معرفت در هنر و تئاتر هرمزگان حوادث سیاسی و اجتماعی در گذر زمان همواره می توانند دستمایه هنرمندان شوند و در تولیدات اثار هنری موثر باشند هنرمند با متن جامعه و فضای اجتماعی رابطه ای ناگسستنی دارد اما نگاه خاص هر فرد به شرایط اجتماعی به رویدادهای مهم فرهنگی در دوران گذار و پوست اندازی شرایط تفاوت دارد انچه امروز برخی هنرمندان را سر در گم کرده تناقض هاست که تفاوت ها را کور کورانه قضاوت م کینند امروز عده ای سنک اجرای عموم آموزش حضور در فیلم های مختلف جشنواره های فیلم را به سینه میزنند منتقدا حجاب اجباری هستند شرایط کشور را استبداد زده می پندارند مجوز اجرا از ارشاد می گیرند وام ١۵٠میلیونی هنرمندان ثبت نام میکنند اما اجرای تاتر را در جشنواره خیانت به ملت حمایت از مدیران دولت قلمداد می کنند فاجعه أست این تناقض بزرگ در ذات کسانی که خود را فرهیخته خطاب میکنند
اپوزیسیون در هر مقطعی در هر تحرک و شور اجتماعی باید شعور عقیدتی خود را بر مبنای شناخت اجتماعی جامعه حفظ کند و چهار چوب عقیدتی و ایدولوژی داشته باشد تئاتر جشنواره را اتفاقا مخاطب میبیند و دستاویز تزویر هیچ مدیر ومسؤولی نیست سوال این أست ایا اثر اجرا شد شده برای اجرای عموم تحت نظارت شورای نظارت بر تاتر استان مجوز اجرا نمیگیرد ایا به قول عزیزان سانسور چی قیچی به دست حضور ندارد این معادله کمی نابرابر و خام و سطحی أست صرفا بازی با واژه هاست بازی با موقعیت هاست بازی منافع بازی کم اثری و فرافکنی أست تعریف ما از فکر جمعی حرکت جمعی خواست جمعی تغ ییر ساختاری چیست در گذر زمان چگونه میتوان رویدادهای اجتماعی را به سمت سوی حرکتی فراگیر اثر گذار در راستای توسعه تمدنی حرکت داد ؟ در جوامع توسعه یافته و یا در حال توسعه ،تئاتر از ارکان اصلی و تحول آفرین نهاد اجتماعی محسوب می گردد. این نهاد اجتماعی در راستای رفع نیازهای انسانی و اجتماعی،ضمن تعامل با ساختارها و هنجارهای جمعی ،با هنر آفرینی و خلق آثار نمایشی به تجلی زیبای حقایق و بیان جذاب انگیزه ها و احساسات مردم می پردازد و کارکرد عمیق و فراگستر خود را هم به عنوان آینه حیات جمعی و هم به عنوان الگوی زندگی اجتماعی بروز می دهد.
شواهد و تجارب هنرهای نمایشی در تاریخ گذشته و کنونی حاکی از آن است که تئاتر به عنوان وسیله ای موثر و کارآمد برای تقویت تلاشهای معیشتی و دفاعی و یا تحکیم مبانی حقوقی ،اجتماعی شدن،قانون پذیری و نظم و انضباط اجتماعی در قالب نمایش های متنوع،جذاب و آگاهی بخش مورد استفاده مسئولین جامعه قرار گرفته شده است.
درحقیقت زمانی تئاتر و هنرهای نمایشی به جایگاه حقیقی خود نزدیک می شود که مردم تئاتر را برای خود تئاتر دوست بدارند و آن هنگامی است که تئاتر با فرهنگ ،ادب ،تعالی افکار و احساسات انسانها و روحیات و وجدان جمعی جامعه سر و کار داشته باشد و رویکرد آن بگونه ای باشد که به معنای حقیقی خود یعنی تجلی حقیقی ویژگی های ضروری مردم و روشنگری و تحول آفرینی آن نزدیک گردد. وقتی چنین مردمی با فرهنگ و هنرمند در جامعه فزونی یافته و هنردوستی و فرهنگ پذیری رواج یابد، امکان ایجاد جامعه ای فرهنگی و آرمانی افزایش خواهد یافت.در چنین شرایطی تئاتر منزلتی فراخور رسالت خود داشته، از نقش و جایگاهی بالا در میان توده های مردم بوِیژه نخبگان برخور دار خواهد بودتئاتر و نمایش رسانه ایست که م یتواند تنها با شناخت صحیح قابلی تها واستعدادهای نهفت هاش از طرف گروه تولید کننده یک نمایش، رسان های تاثیرگذار برای انتقال پیا مهای ملی، قومی و ارزشی یک جامعه باشد.همانگونه که نمایش میتواند آیینه فرهنگ جامعه باشد، میتواند بر آن نیز تاثیر بگذارد. آنچه در صحنه تئاتر اجرا میشود، میتواند تاثیر عمیق و بلند مدتی در ذهن و تفکر مخاطب داشته باشد و این نکت های است که باید به آن توجه کرد چرا که ارائه پیام های درست و انتقال مفاهیم متعالی برگرفته از آموزه های دینی در این بخش میتواند بسیار نقش آفرین باشد.
اگر تئاتر را بر پایه باورهای دینی و ملک ههای ذهن مردم استوار کنیم، اثر مطلوبی بر مردم خواهد گذاشت. منزلت و شان هنر برای بازخورد واقعیت شناختی پیرامون و رویدادهای اجتماعی هنرمند را در مسیری قرار می دهد که در هر شرایطی رسالت خود را به سر منزل مقصود برساند هیچ هنرمندی فارغ از جشنواره نیست حتی منتقدان کنونی سال ها در جشنواره ها جا پای خود را سفت کرده اند و تا هر کجای هر جشنواره ای رفته اند اماامروز واقعیت تحولی و اجتماعی انها جشنواره تئاترنیست بلکه میخواهد بدنه تاتر. را به کی مساله جامعه گره بزنند ان هم گره ای ناجور که در فهم و درک برخی از هنرمندان نمیگنجد در این جا باید به جد درک متقابل فهم آزادی عمل و منطق خردمندانه هنرمندان حکم فرما شود و جور دیگری خود را در مسیری موازی بنام تاتر حفظ کرد این فرایند فلسفی گونه نیازمند صبر تحمل و عزت نفسی هنرمندانه است
ثبت دیدگاه