خلیج فارس در محاصره ابشیرین کن ها

تصمیمات غیرکارشناسی و پوپولیستی در تصویب
طرح های صنعتی و احداث و بهره برداری از
صنایع آب بر در استان های واقع در فلات مرکزی
کشور نظیر پروژه های صنعت فولاد، آلومینیم و
… بدون توجه به بحران آب، این روزها با در
مضیقه قرار گرفتن مدیران این استان ها، آنان را
در حل ورشکستگی آب سردرگم ساخته، تا بدون
توجه به تبعات زیست محیطی و معیشتی ساکنان
ساحلی کشور، تصمیماتی خطرناکتر از قبل با
هدف رهایی از تنگنای ورشکستگی اخذ نمایند.
کم بارشی و تداوم چندین ساله خشکسالی، برداشت های غیر
اصولی آب های زیر زمینی، مصرف بالای ۱۱۰ درصدی آب های
تجدیدپذیر، خشکی تالاب ها و دریاچه ها، کمبود آب شرب در
اکثر شهرها و استان های فلات مرکزی، همه و همه نمایانگر
وضعیت بحرانی آب در کشور است تا برخی از مدیران با سردرگمی
در حل ورشکستگی آب به فکر شیرین سازی و انتقال آب خلیج
فارس از طریق لوله گذاری به استان های کرمان و یزد بیافتند.
به گفته استاد میزایی استاد دانشگاه تهران ورشکستگی آبی
شرایطی است که بحران را دیده، لمس کرده و آثار ناشی از
آن را متحمل شده ایم اما هیچ وقت کاری برای حل آن انجام
نداده ایم. ورشکستگی، موقعیتی پیچیده است که در نتیجه
بی توجهی به بحران ایجاد می شود یعنی چرخه اقدامات اشتباه به
قدری تکرار شده است که دیگر امکان هیچ بهبودی وجود ندارد.
دولتمردان خود بارها بر کم آبی و خشکی مناطق مختلف
کشور به ویژه مرکز اعتراف کرده اند و برای جبران این
محدودیت های آبی گسترده تصمیماتی مثل سدسازی ،
بارورسازی ابرها و حتی انتقال آب از طریق کانال گرفته اند.
قطعا بُعد مهم در حل بحران آب بررسی علمی چنین طرح ها و
پروژهایی است تا اثربخشی آنها از نگاه کارشناسان هم مورد
تایید قرار گیرد. باورسازی ابرها ایده ای است که حداقل در
یک سال اخیر بارها از سوی وزارت نیرو به عنوان راهکار
مهم برای جبران کم آبی استان های خشک مثل یزد مطرح
شده است. جالب اینکه این طرح های پرهزینه به هیچ وجه
مورد تایید سازمان هواشناسی کشور – که بیشترین متخصصان
آب و هواشناسی و اقلیم شناسی را دارد – قرار نگرفته است.
بارورسازی ابرها و انتقال آب، ایده های ژول ورنی است
پرهیزکار رئیس سازمان هواشناسی بارورسازی ابرها را ایده
ژول ورنی می داند و طی اظهار نظری می گوید: مطمئنا بارورسازی
ابرها مشکل کم آبی را حل نمی کند. ۷۰ سال از بارورسازی
ابرها در جهان می گذرد و تحقیقات بسیاری در این زمینه انجام
و منتشر شده است و نتیجه این تحقیقات تاکید دارد که باروری
ابرها راه حل رفع مشکل خشکسالی و کم آبی نیست، بنابراین
کشورهایی که در دنیا صاحب تکنولوژی بارورسازی ابرها هستند،
این شیوه را، رها کرده و به سراغ مدیریت منابع آب رفته- اند.
افراد خواب نما طرح ندهند
پرهیزکار انتقال آب خزر به مناطق مرکزی کشور و انتقال آب
دریای عمان به کرمان به منظور ایجاد صنعت فولاد را دیگر ایده
ژول ورنی دانسته و معتقد است، این ایده ها همگی تخیلی است.
انتقال آب ها مثل همان ایده تمیز کردن هوای تهران
با هواپیما است که زمانی عده ای خواستند با هواپیمای
سم پاش آب بپاشند و با این کار هوا را تمیز کنند؛ کاری
که باعث شد همه دنیا به ما بخندند. این ها همه ناشی از
فکرهای بیمار است که شب خواب نما و صبح بلند می شوند
و طرحی را بدون داشتن مبنای علمی اجرا می کنند.
آب قیمت گذاری شود
واقعیت آن است که کارشناسان، باورسازی ابرها و انتقال آب
را به عنوان راهکار دائمی حل بحران آب رد می کنند و تاکید
دارند که اول از همه، سازگاری با اقلیم خشک و نیمه خشک
ایران مورد توجه قرار گیرد و باید هر تصمیمی برای توسعه با
محوریت همین موضوع باشد. در همین راستا از بارگذاری جدید
در مناطق کم آب خودداری شود و حتی طرح های توسعه ای
اجرا شده مورد بازبینی قرار گیرد. افزون بر این برخی اقتصاد
آب را راهکار اساسی برای حل بحران آب مطرح می کنند.
راهکاری که علی مریدی، کارشناس مدیریت منابع آب،
تاکید زیادی روی آن دارد و می گوید: قیمت گذاری و وضع
کردن مالیات برای آب، نوعی ابزار کنترلی برای مصرف
آن ایجاد می کند و به طور قطع باعث کاهش مصرف آب
و حفظ ذخایر آبی کشور می شود. از سوی دیگر این روند
باعث ایجاد درآمد برای دولت می شود و دولت حتما باید
این سرمایه کسب شده را برای بهبود راندمان آب خرج کند.
*آب مجازی، راهکار مهم برای حل بحران آب*
مهدی میرزایی، دیگر کارشناس مدیریت منابع آب، هم پذیرش
ورشکستگی آبی را مهمترین راهکار خروج از بحران کنونی
می داند و تاکید می کند: باید بپذیریم که در بن بست آبی قرار
داریم و حتما این موضوع مهم را با مردم در میان بگذاریم، چون
پذیرش ورشکستگی آبی، مهمترین کار در شرایط موجود است.
این کارشناس همچنین آب مجازی را راهکاری مهم برای
حل بحران آب می داند و می گوید: بسیاری از کشورهای
دنیا از جمله عربستان، اسرائیل، چین و ژاپن که توان
تولید برخی محصولات را ندارند از طریق همکاری با سایر
کشورها به سمت تولید آن در یک سرزمین دیگر می روند
و با این کار ضمن تامین محصول مورد نیاز، منابع آب
خود را هم مدیریت می کنند بنابراین ما هم می توانیم از
طریق همکاری با همسایه ها این موارد را مدیریت کنیم.
قوانین آب به ضمانت اجرایی نیاز دارند
متاسفانه ایران یکی از بزرگترین واردکنندگان آب مجازی
دنیا است در حالی که می توانست با کشورهای همسایه در
این زمینه همکاری کند، به طوری که با احداث سد و تنظیم
آب بتواند کاشت محصولات را در خارج از سرزمین ایران
دنبال کند. متاسفانه فضایی برای گفت وگو در این زمینه ها
وجود ندارد تا بتوانیم با کشورهای حاشیه خلیج فارس،
عراق و افغانستان کنار بیاییم. افزون بر این، عدم ضمانت
اجرایی قوانین حوزه آب یک مشکل بزرگ در حوزه آب
است. اجرا نشدن قانون حفظ حریم رودخانه ها یا قطع آب
مشتریان پرمصرف از جمله قوانینی است که به اجرا نمی رسد.
نماینده ها ثبات نظر ندارند
اینها نمونه هایی از راهکارهای کارشناسان برای حل بحران
آب ایران است اما واضح است که قبل از دستیابی به هر راهکار
عینی و عملی، مقامات ارشد کشور نیاز به یکپارچگی در نظر و
عمل دارند. موضوعی که مورد انتقاد شدید معاون محیط زیست
انسانی سازمان حفاظت محیط زیست هم قرار گرفته است.
مسعود تجریشی به عملکرد برخی نمایندگان ملت خرده
گرفته است و در اظهار نظری می گوید: متاسفانه برخی
نمایندگان در رای و تصمیم یکپارچگی ندارند. برای مثال
تعداد قابل توجهی از نمایندگان در مجلس حرف از کم آبی و
ضرورت حل بحران آب می زنند اما وقتی به شهر خود می روند
برای ما نامه می فرستند که باید سد ساخته یا آب رها شود.
آثار تلخ آب شیرین کن ها برتن محیط زیست
آب شیرین کن ها تکنولوژی که به کمک بحران کم آبی در جهان
رسیدها ما در مقابل محیط زیست را با تهدید جدی روبه رو کردها ست.
تامین آب سالم به منظور مصارف شرب و حتی صنعتی یکی از
مشکلات اساسی کشورها است. مقدار آب در دسترس کشورها
به میزان آب موجود در دریاچه ها و رودخانه ها بستگی دارد و
آلودگی آب ها توسط پساب ها و فاضلاب های شهری و صنعتی
از جمله مشکلات اساسی در تهیه آب سالم محسوب می شود.
براساس تحقیقات ۹۶ درصد آب موجود بر روی کره زمین شور
هستند؛ ۳ درصد آب شیرین کره زمین در قطب ها به صورت یخ
وجود دارند و فقط ۱ درصد آب های موجود بر روی کره زمین در
دسترسی و قابل مصرف هستند از این رو بسیاری از کشورهایی
که با مشکل تامین آب رو به رو هستند، به منظور تامین آب مورد
نیاز رو به شیرین کردن و استفاده از آب شور دریاها آورده اند.
آب شیرین کن ها به منظور پالایش و تصفیه آب های صنعتی )آب
شور و دریایی( و تولید و شیرین سازی آب موردا ستفاده قرار می گیرد.
روش کار آب شیرین کن ها
آب شیرین کن ها به چند روش کار می کنند برخی آب را با
فشار از غشاهای بسیار ریزی عبور می دهند، آنچنان ریز که
حتی ویروس ها هم نمی توانند از سوراخ های آن عبور کنند.
مولکول های نمک از آب جدا می شوند و حاصل، آبی شیرین است.
در گروهی دیگر از آب شیرین کن ها آب شور را بخار میک‌نند و
دوباره سردش کرده همان کاری که دستگاه های تقطیر میک‌نند.
اما روش کار این دستگاه ها مهم نیست؛ مهم چیزی
است که از آن ها باقی می ماند. به جز آب شیرین،
تلخابی هم از دستگاه های آب شیرین کن باقی می ماند.
طعم تلخ آب شیرین کن ها بر محیط زیست
تلخابی که به عنوان پساب از دستگاه های
آب شیرین کن باقی می ماند، بسیار گرم تر و شورتر از
آب معمولی دریا است که دوباره وارد دریا می شود.
آب شیرین کن ها به ویژه آب شیرین کن عظیم یک میلیون
متر مکعبی بندرعباس که با هدف انتقال آب خلیج فارس به
استان های واقع در فلات مرکزی در حال احداث است، آب
را با فشار به درون لوله های متعدد خود پمپاژ می کنند که در
این مسیر بسیاری از موجودات م کیروسکوپی دریاها (همچون
پلانکتون ها)و حتی سخت پوستان کوچک یا ماهی های ریز
در برابر این فشار سهمگین و مکندگی شدید آب نمی توانند
مقاومت کنند و به درون آب شیرینک‌ن رفته و از بین می روند.
زمانی این مسئله جدی تر می شود که بدانیم بسیاری از این
موجودات میکیروسکوپی سرآغاز زنجیره حیات در دریاها و یا به
زبان ساده سفره و معیشت بخش اعظمی از ساحل نشینان هستند.
داود میرشکار مدیرکل دفتر زیست بوم های دریایی
در رابطه با اثرات مخرب آب شیرین کن ها می گوید: اگر
از آب شیرین کن هایی که تلخاب های شان را به دریا رها
می کنند، استفاده شود، مطمئنا ما زیست گاه ها و تالاب های
ساحلی مان، یعنی زیست گاه هایی که در ساحل و اعماق
بالاتر داریم را از دست خواهیم داد. آب شرین کن ها به
احتمال زیاد روی آب سنگ های مرجانی سخت در عمق های
کمتر و آب سنگ های مرجانی نرم که در عمق های بیشتر
قرار دارند و همچنین روی گونه های کف زی تاثیر می گذارد.
همچنین این دستگاه ها برای فعالیت به انرژی زیاد نیاز دارند
که تولید این انرژی انتشار گازهای گلخانه ای را به همراه دارد.
به گفته مدیرکل دفتر زیست بوم های دریایی سازمان
محیط زیست ،هنوز بحران آب در کشور به حدی نرسیده
که لازم به استفاده از آب شیرین کننده های عظیم باشد و
مدیریت آب های شیرین موجود در اولویت اول قرار دارد؛
ابتدا باید ببینیم بحران در چه حدی و تامین آب در آن
منطقه به چه صورت است. اگر همه راه ها منتهی به استفاده
ازآب شیرین کن ها شد، آن وقت باید ببینیم آب شیرین کن هایی
که در نظر گرفته شده از چه فناوری برخوردار است،
آلاینده هایش چیست و در کدام محل قرار است مستقر شود.
این ها همه باید بررسی شود بعد ما اعلام نظر خواهیم کرد.
خلیج فارس در محاصره آب شیرین کن ها
در شرایطی که کارشناسان محیط زیست کشور در
استفاده از آب شیرین کن ها با احتیاط صحبت می کنند اما
محیط زیست کشور از اثرات مخرب آب شیرین کن ها در
پرهیزکار انتقال آب خزر بهمناطق مرکزی کشور و انتقال

آب دریای عمان به کرمان ویزد به منظور ایجاد صنعت
فولاد را دیگر اید ه ژول ورنیدانسته و معتقد است: این
اید هها همگی تخیلی است.ای نها همه ناشی از فکرهای
بیمار است که شب خوا بنما وصبح بلند می شوند و طرحی را
بدون داشتن مبنای علمی اجرا میکنند.
اگر از آ بشیری نک نهایی که تلخا بهایشان را به دریا رها م یکنند،
استفاده شود، مطمئنا ما زیست گا هها و تالا بهای ساحل یمان،
یعنی زیست گا ههایی که در ساحل و اعماق بالاتر داریم را از دست
خواهیم داد. آ بشیری نک نها به احتمال زیاد روی آ بسن گهای
مرجانی سخت در عم قهای کمتر و آب سنگ های مرجانی نرم که
در عمق های بیشتر قراردارند و همچنین روی گونه های کفزی تاثیر
می گذاردآبشیرین کن ها به ویژه آبشیرین کن عظیم یک میلیون
متر مکعبی بندرعباس که باهدف انتقال آب خلیج فارس به
استا نهای واقع در فلات مرکزی در حال احداث است، آب را با
فشار به درون لوله های متعددخود پمپاژ میکنند که در این مسیر
بسیاری از موجودات میکروسکوپی دریاها (همچون پلانکتو نها ) و حتی
سخ تپوستان کوچک یا ماه یهایریز در برابر این فشار سهمگین
و مکندگی شدید آب نم یتوانندمقاومت کنند و به درون آب
شیرینک‌ن رفته و از بین می روند.آب و هواشناسی و اقلیم شناسی را دارد – قرار نگرفته است.
بارورسازی ابرها و انتقال آب، ایده های ژول ورنی است
پرهیزکار رئیس سازمان هواشناسی بارورسازی ابرها را ایده
ژول ورنی می داند و طی اظهار نظری می گوید: مطمئنا بارورسازی
ابرها مشکل کم آبی را حل نمی کند. ۷۰ سال از بارورسازی
ابرها در جهان می گذرد و تحقیقات بسیاری در این زمینه انجام
و منتشر شده است و نتیجه این تحقیقات تاکید دارد که باروری
ابرها راه حل رفع مشکل خشکسالی و کم آبی نیست، بنابراین
کشورهایی که در دنیا صاحب تکنولوژی بارورسازی ابرها هستند،
این شیوه را، رها کرده و به سراغ مدیریت منابع آب رفته- اند.
افراد خواب نما طرح ندهند
پرهیزکار انتقال آب خزر به مناطق مرکزی کشور و انتقال آب
دریای عمان به کرمان به منظور ایجاد صنعت فولاد را دیگر اید ه
ژول ورنی دانسته و معتقد است، این ایده ها همگی تخیلی است.
انتقال آب ها مثل همان ایده تمیز کردن هوای تهران
با هواپیما است که زمانی عده ای خواستند با هواپیمای
سم پاش آب بپاشند و با این کار هوا را تمیز کنند؛ کاری
که باعث شد همه دنیا به ما بخندند. این ها همه ناشی از
فکرهای بیمار است که شب خواب نما و صبح بلند می شوند
و طرحی را بدون داشتن مبنای علمی اجرا می کنند.
آب قیمت گذاری شود
واقعیت آن است که کارشناسان، باورسازی ابرها و انتقال آب
را به عنوان راهکار دائمی حل بحران آب رد می کنند و تاکید
دارند که اول از همه، سازگاری با اقلیم خشک و نیمه خشک
ایران مورد توجه قرار گیرد و باید هر تصمیمی برای توسعه با
محوریت همین موضوع باشد. در همین راستا از بارگذاری جدید
در مناطق کم آب خودداری شود و حتی طرح های توسعه ای
اجرا شده مورد بازبینی قرار گیرد. افزون بر این برخی اقتصاد
آب را راهکار اساسی برای حل بحران آب مطرح می کنند.
راهکاری که علی مریدی، کارشناس مدیریت منابع آب،
تاکید زیادی روی آن دارد و می گوید: قیمت گذاری و وضع
کردن مالیات برای آب، نوعی ابزار کنترلی برای مصرف
آن ایجاد می کند و به طور قطع باعث کاهش مصرف آب
و حفظ ذخایر آبی کشور می شود. از سوی دیگر این روند
باعث ایجاد درآمد برای دولت می شود و دولت حتما باید
این سرمایه کسب شده را برای بهبود راندمان آب خرج کند.
*آب مجازی، راهکار مهم برای حل بحران آب*
مهدی میرزایی، دیگر کارشناس مدیریت منابع آب، هم پذیرش
ورشکستگی آبی را مهمترین راهکار خروج از بحران کنونی
می داند و تاکید می کند: باید بپذیریم که در بن بست آبی قرار
داریم و حتما این موضوع مهم را با مردم در میان بگذاریم، چون
پذیرش ورشکستگی آبی، مهمترین کار در شرایط موجود است.
این کارشناس همچنین آب مجازی را راهکاری مهم برای
حل بحران آب می داند و می گوید: بسیاری از کشورهای
دنیا از جمله عربستان، اسرائیل، چین و ژاپن که توان
تولید برخی محصولات را ندارند از طریق همکاری با سایر
کشورها به سمت تولید آن در یک سرزمین دیگر می روند
و با این کار ضمن تامین محصول مورد نیاز، منابع آب
خود را هم مدیریت می کنند بنابراین ما هم می توانیم از
طریق همکاری با همسایه ها این موارد را مدیریت کنیم.
قوانین آب به ضمانت اجرایی نیاز دارند
متاسفانه ایران یکی از بزرگترین واردکنندگان آب مجازی
دنیا است در حالی که می توانست با کشورهای همسایه در
این زمینه همکاری کند، به طوری که با احداث سد و تنظیم
آب بتواند کاشت محصولات را در خارج از سرزمین ایران
دنبال کند. متاسفانه فضایی برای گفت وگو در این زمینه ها
وجود ندارد تا بتوانیم با کشورهای حاشیه خلیج فارس،
عراق و افغانستان کنار بیاییم. افزون بر این، عدم ضمانت
اجرایی قوانین حوزه آب یک مشکل بزرگ در حوزه آب
است. اجرا نشدن قانون حفظ حریم رودخانه ها یا قطع آب
مشتریان پرمصرف از جمله قوانینی است که به اجرا نمی رسد.
نماینده ها ثبات نظر ندارند
اینها نمونه هایی از راهکارهای کارشناسان برای حل بحران
آب ایران است اما واضح است که قبل از دستیابی به هر راهکار
عینی و عملی، مقامات ارشد کشور نیاز به یکپارچگی در نظر و
عمل دارند. موضوعی که مورد انتقاد شدید معاون محیط زیست
انسانی سازمان حفاظت محیط زیست هم قرار گرفته است.
مسعود تجریشی به عملکرد برخی نمایندگان ملت خرده
گرفته است و در اظهار نظری می گوید: متاسفانه برخی
نمایندگان در رای و تصمیم یکپارچگی ندارند. برای مثال
تعداد قابل توجهی از نمایندگان در مجلس حرف از کم آبی و
ضرورت حل بحران آب می زنند اما وقتی به شهر خود می روند
برای ما نامه می فرستند که باید سد ساخته یا آب رها شود.
آثار تلخ آب شیرین کن ها برتن محیط زیست
آب شیرین کن ها تکنولوژی که به کمک بحران کم آبی در جهان
رسیدها ما در مقابل محیط زیست را با تهدید جدی روبه رو کردها ست.
تامین آب سالم به منظور مصارف شرب و حتی صنعتی یکی از
مشکلات اساسی کشورها است. مقدار آب در دسترس کشورها
به میزان آب موجود در دریاچه ها و رودخانه ها بستگی دارد و
آلودگی آب ها توسط پساب ها و فاضلاب های شهری و صنعتی
از جمله مشکلات اساسی در تهیه آب سالم محسوب می شود.
براساس تحقیقات ۹۶ درصد آب موجود بر روی کره زمین شور
هستند؛ ۳ درصد آب شیرین کره زمین در قطب ها به صورت یخ
وجود دارند و فقط ۱ درصد آب های موجود بر روی کره زمین در
دسترسی و قابل مصرف هستند از این رو بسیاری از کشورهایی
که با مشکل تامین آب رو به رو هستند، به منظور تامین آب مورد
نیاز رو به شیرین کردن و استفاده از آب شور دریاها آورده اند.
آب شیرین کن ها به منظور پالایش و تصفیه آب های صنعتی (آب
شور و دریایی) و تولید و شیرین سازی آب موردا ستفاده قرار می گیرد.
روش کار آب شیرین کن ها
آب شیرین کن ها به چند روش کار می کنند برخی آب را با
فشار از غشاهای بسیار ریزی عبور می دهند، آنچنان ریز که
حتی ویروس ها هم نمی توانند از سوراخ های آن عبور کنند.
مولکول های نمک از آب جدا می شوند و حاصل، آبی شیرین است.
در گروهی دیگر از آب شیرینک‌ن ها آب شور را بخار میک‌نند و
دوباره سردش کرده همان کاری که دستگاه های تقطیر میک‌نند.
اما روش کار این دستگاه ها مهم نیست؛ مهم چیزی
است که از آن ها باقی می ماند. به جز آب شیرین،
تلخابی هم از دستگاه های آب شیرین کن باقی می ماند.
طعم تلخ آب شیرین کن ها بر محیط زیست
تلخابی که به عنوان پساب از دستگاه های
آب شیرین کن باقی می ماند، بسیار گرم تر و شورتر از
آب معمولی دریا است که دوباره وارد دریا می شود.
آب شیرینک‌ن ها به ویژه آب شیرین کن عظیم یک میلیون
متر مکعبی بندرعباس که با هدف انتقال آب خلیج فارس به
استان های واقع در فلات مرکزی در حال احداث است، آب
را با فشار به درون لوله های متعدد خود پمپاژ می کنند که در
این مسیر بسیاری از موجودات م کیروسکوپی دریاها )همچون
پلانکتون ها( و حتی سخت پوستان کوچک یا ماهی های ریز
در برابر این فشار سهمگین و مکندگی شدید آب نمی توانند
مقاومت کنند و به درون آب شیرینک‌ن رفته و از بین می روند.
زمانی این مسئله جدی تر می شود که بدانیم بسیاری از این
موجودات م کیروسکوپی سرآغاز زنجیره حیات در دریاها و یا به
زبان ساده سفره و معیشت بخش اعظمی از ساحل نشینان هستند.
داود میرشکار مدیرکل دفتر زیست بوم های دریایی
در رابطه با اثرات مخرب آب شیرین کن ها می گوید: اگر
از آب شیرین کن هایی که تلخاب هایشان را به دریا رها
می کنند، استفاده شود، مطمئنا ما زیست گاه ها و تالاب های
ساحلی مان، یعنی زیست گاه هایی که در ساحل و اعماق
بالاتر داریم را از دست خواهیم داد. آب شرین کن ها به
احتمال زیاد روی آب سنگ های مرجانی سخت در عمق های
کمتر و آب سنگ های مرجانی نرم که در عمق های بیشتر
قرار دارند و همچنین روی گونه های کف زی تاثیر می گذارد.
همچنین این دستگاه ها برای فعالیت به انرژی زیاد نیاز دارند
که تولید این انرژی انتشار گازهای گلخانه ای را به همراه دارد.
به گفته مدیرکل دفتر زیست بوم های دریایی سازمان
محیط زیست ،هنوز بحران آب در کشور به حدی نرسیده
که لازم به استفاده از آب شیرین کننده های عظیم باشد و
مدیریت آب های شیرین موجود در اولویت اول قرار دارد؛
ابتدا باید ببینیم بحران در چه حدی و تامین آب در آن
منطقه به چه صورت است. اگر همه راه ها منتهی به استفاده
ازآب شیرین کن ها شد، آن وقت باید ببینیم آب شیرین کن هایی
که در نظر گرفته شده از چه فناوری برخوردار است،
آلاینده هایش چیست و در کدام محل قرار است مستقر شود.
این ها همه باید بررسی شود بعد ما اعلام نظر خواهیم کرد.
خلیج فارس در محاصره آب شیرین کن ها
در شرایطی که کارشناسان محیط زیست کشور در
استفاده از آب شیرین کن ها با احتیاط صحبت می کنند اما
محیط زیست کشور از اثرات مخرب آب شیرین کن ها در
امان نبوده است زیرا براساس آمارهای منتشر شده جهانی
از میان ۱۰۰ آب شیرینک‌ن بزرگ دنیا )تا سال ۲۰۰۹
میادی( ۸۶ مورد در خاورمیانه که از این تعداد ۹۰ درصد
در حاشیه خلیج فارس قرار دارد و روزانه بیش از کی میلیون
و دویست هزار مترمکعب تلخاب به خلیج فارس وارد می کنند.
تلخاب ها، دمای حدود ۱۸ تا ۶۰ درجه سانتی گراد
دارند . دمای میانگین اطراف خروجی تلخاب ها همواره
بالاتر از ۳۰ درجه است. این شوک حرارتی همه آبزیان
را تا سر حد انقراض پیش می برد در شرایطی که دمای
مورد نیاز آبزیان برای ادامه حیات ۲۵ درجه است.
از آنجایی که محل احداث آب شیرین کن ها در نزدیک
سواحل دریاها و خروج پساب های آن در محل های کم
عمق دریا صورت می گیرد که مکان اصلی رشد و تکثیر
موجودات دریایی است این موجودات با خطر جدی انقراض
رو به رو هستند و از آنجایی که بخش عمده ای از آب های
خلیج فارس متعلق به کشور ما است در نتیجه محیط زیست
کشور از اثرات مخرب آب شیرین کن ها در امان نخواهد بود.
در پایان باید پذیرفت که هزینه ها و تبعات احداث
آب شیرین کن های عظیم در حاشیه خلیج فارس با توجه به
عوارض جبران ناپذیری که بر روی محیط زیست و زنجیره
غذایی مردم خواهد داشت، بیش از هزینه ای است که
می توان با یک کار کارشناسی و تصمیم دولتی بر احداث و
انتقال صنایع آب بر به کنار سواحل کشور پرداخت و اخذ نمود.